Czegóż wymagać od publiczności, jeśli ...
Czegóż wymagać od publiczności, jeśli krytyka stoi poniżej jej przeciętnego poziomu.
Myślę, że najgorsze, co może kogoś spotkać, to przegapienie swojego życia. Niewykorzystanie szansy na zrealizowanie swoich pragnień, na odnalezienie sensu i wreszcie - na poznanie i pokochanie siebie samego. Najgorsze dla człowieka to obejrzeć się wstecz, gdy jest już za późno, spojrzeć na swoje życie i uświadomić sobie, że - z głupoty, lenistwa czy tchórzostwa - nie poszło się drogami, którymi chciało się iść.
Stara pomyślała: wojna jest cicha. Pokój to hałas.
Najpoważniejszym sposobem zdeprawowania młodzieńca jest nauczyć go wyżej cenić tych, którzy myślą tak jak on, niż tych,którzy mają odmienne poglądy.
Rzec można, że odwieczna tajemnicą świata jest jego poznawalność.
Snobs i plebs. Pięć liter. I takie samo znaczenie.
Jedynym czarem przeszłości jest to, że minęła.
Życie każdego człowieka jest niezwykłe, lecz jednocześnie banalne i oczywiste.
Czułam się jak zabawka,
którą ktoś nakręcił, a potem zostawił.
Życie to sztuka, którą mamy tworzyć z każdym oddechem. Każdy dzień to płótno, a my jesteśmy artystami. Pędzle, które trzymamy w rękach to nasze decyzje, a farby to nasze emocje. Na końcu dnia, to od nas zależy, jaki obraz namalujemy.
Żyjcie życiem, w którym możecie się rozpoznać!