
Najgorsza jest świadomość, że minęło coś pięknego, co więcej już ...
Najgorsza jest świadomość, że minęło coś pięknego, co więcej już nie będzie miało szansy się powtórzyć.
Ostatecznym celem człowieka jest dojść do tego, żeby nigdy nie odczuwać strachu.
Ona właśnie taka była, ogrzewała wszystko naokoło siebie, a sama się wypalała. (Marek Soból)
Póki słońce będzie błyszczeć na niebie,
życie nigdy całkiem nie poszarzeje.
Im życie bardziej nikczemniejsze tym więcej człowiekowi zależy na nim; jest ono wówczas protestem, ciągłą zemstą.
Ponieważ nie chcę ginąć sam, chcę, abyś umierał ze mną.
Małe przestępstwa prowadzą do większych zbrodni.
Całe nasze życie jest jak kamień rzucony w wodę. Nigdy nie wiemy, jakie kręgi zatoczymy naszym upadkiem, czyją
śmierć spowodujemy i kogo uzdrowimy.
Ile niepokoju wzniecimy dokoła siebie,
ile katarakt zdejmiemy ze ślepych rzek.
Przebaczenie ma sens tylko wtedy, gdy potrafimy je przyjąć.
Bezinteresowna dobroć jest jedyną wartością absolutną.
Życie to sztuka rysowania bez gumki do ścierania.