Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.
Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym.
Dobrze jest bać się tego, co najgorsze; to co mniej złe ułoży się samo.
Dom to dom, nawet z problemami.
Ten widzi, kto widzi ostatni.
Życie jest tragedią, gdy widziane z bliska,a komedią gdy, widziane z daleka.
Kokaina, matka wszystkich oszustw.
Gdyby gwiazdy świeciły tylko raz na tysiąc lat, jakże ludzie zachwycaliby się nimi!
Czas to dziwna rzecz. Najbardziej przygniata tych, którzy mają go najmniej.
Kiedy chodzi o kogoś, kto jest dla nas ważny, trudno się nie martwić.
A ja stoję i zastanawiam się dlaczego, gdzie, co.
