Często najmądrzejszą odpowiedzią jest milczenie.

 Książka to wielka broń!

 Nie będziemy mogli oderwać się od siebie myślami.

 To właśnie lęk przed porażką nie pozwolił mi dotąd podjąć Wielkiego Dzieła.

 Ale przecież tylko przegrani muszą być wyrozumiali...

 Ludzie z przypadku uczynili mamidło, którym usprawiedliwiają swą własną głupotę.

 Śmierć przychodzi nagle, a życie jest kruche i krótkie.

 Przepisy zwalniają z odpowiedzialności.

 Nadzieja jest drugą duszą nieszczęśliwca.

 Pewnego dnia z tych wszystkich skomplikowanych emocji, ze złości, żalu smutku i tęsknoty zostanie tylko zwykła, prosta obojętność.

 Na zawsze nie ma nic. Rzeczy się niszczą, a ludzie odchodzą.