(...) legendy okazują się zawsze ważniejsze niż historia.
Pośród tragedii rozpoczynamy grać komedię.
Czymże jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem.
Przyzwyczajony do niezdradzania się z moim wnętrzem, drętwiałem z chytrością wariata.
Uprzejmość – najwytworniejsza forma fałszu.
Połączymy się, a będziemy silni.
Kłopoty są po to, żeby je usuwać.
Sztuką jest pasować do reszty, stojąc z boku.
Ginący królik krzyczy wśród zielonych łąk.
Góry zaciskają potężne dłonie, pełne ukrytego ognia.
W morzu żyją rekiny, w oczach ludzi nienawiść.
W ciemności drobnostką było kochać się z nią, ale nie ją kochać.
