W muzealnej kawiarni mówi: - Muszę się odnaleźć. Jakbym zaczynała od zera.
Jeżeli przewidziałeś cztery możliwe awarie i zabezpieczyłeś się przed nimi, to natychmiast wydarzy się piąta, na którą nie byłeś przygotowany.
Cóż za smutna epoka, w której łatwiej jest rozbić atom, niż zniszczyć przesąd.
Nic tak nie tłumi zdolności do współczucia jak nieustająca rozpacz.
Nie byłem stworzony do myślenia. Byłem stworzony do jedzenia.
Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach.
Są ludzie, którzy zasługują na wiele, a nie oczekują niczego w zamian. Są też tacy, dla których robimy wszystko, mimo że na to nie zasługują, a dla nich to i tak za mało.
...każdemu człowiekowi świadomość, że jest lubiany, sprawia dużą przyjemność.
Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady.
Trudno umrzeć jak mądry, kiedy żyć trzeba jak wszyscy głupi.
