Refleksja o Życiu

 Kiedy ma się osiemdziesiąt lat, nowe rzeczy się nie zdarzają, wszystkie dzieją się po raz kolejny.

 Nawiększym złem starości jest nie mieć zaufania do siebie samego.

 Trzeba mieć jaja. Jaja, wyczucie i styl.

 Nieszczęścia są najlepszą nauką.

 Czasy się zmieniają i my zmieniamy się z nimi.

 Życie jest trudne, pełne zranić i zawodów. Ale kiedy przestajemy być w stanie uczyć się od cierpienia, przestajemy rosnąć.

 Wzruszona ziemia ujawni historię koszmaru.

 Wesołe jest życie staruszka.

 Życie to nie te dni, które minęły, ale te, które zapamiętaliśmy. Często nie są to chwile szczęśliwe, ale właśnie te momenty, które niespodziewanie wywarły na nas wielkie wrażenie.

 Do wielkich osiągnięć przez wąskie ścieżki.