Życie to nie jest coś, co nam się przydarza. Życie to coś, co tworzymy, czym jesteśmy. Tworzymy je tutaj i teraz, na tym Ziemi. Po to, aby stworzyć piękniejszy, bogatszy, pełen miłości i mądrości świat.
„Gdybym tylko mógł wziąć roczny urlop od wszystkiego, kupić przyczepę, podróżować z tobą po całym świecie, dobrze jeść, pić i tak spać z tobą przez wszystkie noce, a rankiem wstawać powoli, dojrzeć przez okno jakiś las, spacerować wokół jeziora, położyć się w trawie, zmrużyć oczy w słońcu; tylko rok, a potem byłbym gotów wrócić i już nie prosiłbym o nic więcej dla siebie. Nie mam żadnych pretensji do życia, tylko żeby czasami zwolniło ten ucisk na szyi. Żeby tylko pozwoliło trochę żyć.”
Posmutniałam. Żal mi było tego pana. Co z tego, że był pijany? Był nieszczęśliwy. Bardzo.
Jesteśmy sami, nic nas nie usprawiedliwi.
Jasnej twarzy namiestniczki nigdy nie przesłoniła chmura zamyślenia.
Czas i zdrowie to dwa cenne skarby,
których nie rozpoznajemy i nie
doceniamy dopóki się nie wyczerpią.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Jeden dzień może być perłą, a wiek cały może nic nie znaczyć.
Czasem życie musi się skomplikować, żebyśmy poznali tych, na których naprawdę warto liczyć.
To, co możesz uczynić jest tylko maleńką kroplą w ogromie oceanu, ale jest właśnie tym, co nadaje znaczenie twojemu życiu
