
- A ty jak się masz? - spytał Puchatek. - ...
- A ty jak się masz? - spytał Puchatek.
- Nie bardzo się mam - odpowiedział Kłapouchy. - Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał.
Dopóki nie otworzyłeś książki, jest ona tylko prostokątem papieru. Ale gdy zanurzysz w niej swój umysł, staje się rajem albo koszmarem; to już zależy, co w niej zawarte.
Nie ma takiej rzeczy, której byś nie mógł zrobić, jeśli miałbyś odwagę to próbować. Przygody zaczynają się w momencie, gdy zdecydujesz ryzykować.
Życie jest krótkie, lecz miednica długa. W każdym z nas śpi bawół albo kluska. Ah, gdyby tak nas wszystkich los przygarbił, byśmy bawołem, a nie kluską, dziś zmarli.
Pamiętaj, że wszyscy wielcy ludzie byli kiedyś dziećmi, ale nieliczni z nas o tym pamiętają. Jeżeli będziesz szedł zbyt szybko, nie dostrzeżesz najważniejszego w życiu. To, czego nauczyła mnie Róża, to tajemniczość bliskości.
Po co mam głowę na karku, jeżeli nie mogę sobie wyobrażać rzeczy, których nie ma. Wyobraźnia jest narzędziem, które pozwala rozpalić iskrę nadziei, gdy wszystko inne splącze się w mrok.
Pamiętaj, że wszystko w tym świecie jest magią. Nie ma w nim nic naturalnego. Nie ma nic, co mogłoby istnieć bez magii.
Czytasz te bajki, ale pamiętaj, że najważniejsze jest to, co w nich siedzi. Nie patrz tylko na ilustracje i nie rób z nich kalendarzy.
Pamiętaj, że nie ważne ile masz lat. Zawsze możesz być młodym duchem, ciekawym świata i otwartym na nowe doświadczenia. Wszystko zależy od twojej wewnętrznej postawy.
Cuda zaczynają się od marzeń, a marzenia od wiary w siebie. Niezależnie od tego, jak skomplikowane mogą wyglądać, zawsze jest sposób, aby je zrealizować.
Nawet jeśli z założenia jesteś zły, możesz wybrać, kim chcesz być. Nie jesteś zły, dopóki nie zdecydujesz, że nim jesteś.