- A ty jak się masz? - spytał Puchatek. - ...

 W pogoni za szczęściem nie można zapomnieć o spokoju, bo szczęście to spokój serca, a nie gromady złota i srebra.

 Prawda jest jak słońce. Możesz ją na jakiś czas ukryć, ale nie zniknie. Ona jest zawsze tam, nawet jeśli nie chcesz na nią patrzeć. Zawsze znajdzie sposób, aby się pokazać.

 Nie można ukrywać prawdziwej natury. Zło jest jak ostry cierń, zawsze prędzej czy później przebije.

 Pamiętaj, prawdziwa przyjaźń nie zależy od bliskości, ale od bliskości serc. Nawet jeżeli jesteś daleko, twoi przyjaciele zawsze będą z tobą duchem. Żadna przeszkoda nie jest na tyle duża, aby mogła zniszczyć prawdziwe przyjaźnie. To jest magia, która łączy serca ludzi.

 Prawdziwe dzieła sztuki - a do takich zaliczam dobre bajki - są jak lustro. Odbijają to, co w nas najpiękniejsze, co najbardziej ludzkie.

 Jeśli potrafisz siedząc w kucki na podłodze tworzyć wszechświat, na którym czołgają się robale, świetlikami są rozbłyśnięte gwiazdy, a ciepło pieca to oddychanie smoka – jesteś bogiem tej przestrzeni.

 W świecie pełnym magii, władzy i nieznanego niezwykłym przyjdzie nam zmierzyć się z nieznanym. Mieczem prawdy musimy przeciąć fałsz, a sercem dobroci pokonać zło. Zawsze pamiętaj, że prawdziwa siła tkwi w twoim wnętrzu.

 Bajki nie są prawdziwe - nie dlatego, że nas uczą, że smoki nie istnieją, ale dlatego, że uczą nas, że smoki można pokonać.

 Bajki są jak gwiazdy. Nie można ich dotknąć, ale jeśli się na nie patrzy, prowadzą nas do domu.

 Nigdy nie zapominaj, że na tej ziemi jesteś jedynie gościem. Wiedz, że każdy ma swoje miejsce, swoją rolę, swoją drogę. Każdy dzień, który dostajesz, to dar. Więc żyj tak, abyś mógł spojrzeć na swój świat bez żalu.