Pamiętaj tylko, że tutaj, na tej ziemi, liczy się nie to, czego się chce, ale to, co się ma już na własność. Chcieć to łowić ryby, które uciekają, mając to, co się chce.
Bajki są to prawdy zaklęte w piękno, mające moc zbudować nasze serca na prawdach, które niekiedy boimy się przyjąć. One uczą nas, jak patrzeć na świat innymi, mniej ograniczonymi oczami.
Możemy latać, ale musimy uwierzyć w to na sto procent. Nie wystarczy o tym marzyć.
-Olaf, ulepiła Cię Elsa?
-Tak, a co?
-Wiesz gdzie ona jest?
-Tak, a co?
-Możesz nas do niej zaprowadzić?
-Tak, a co?
Pamiętaj, niezależnie od tego, jak trudna i niewdzięczna jest droga, zawsze marzenia są do spełnienia. To tylko kwestia czasu, wytrwałości i wiary w siebie.
To jest dziwaczejstwo wszelkich dziwactw: oceniać kogoś za to, jak wygląda, zamiast skupiać się na tym, kim jest naprawdę.
Wszystko poza miłością i przyjaźnią nie liczy się na pewno, wszystko inne to tylko nic nieznaczące szczegóły.
Nigdy nie zabieraj dziecku marzeń, bo odbierasz mu kawałek świata, który należy tylko do niego. A ten świat jest czysty, niewinny i pełen magii.
Wszechświat jest pełen magii. Kluczem jest wiara. Jeśli uwierzymy, że jesteśmy częścią tej magii, staniemy się jej integralną częścią. Możemy wtedy kształtować rzeczywistość według naszych najskrytszych marzeń. Wierzenie jest sekretem, a miłość jest językiem magii.
Jeśli potrafisz siedząc w kucki na podłodze tworzyć wszechświat, na którym czołgają się robale, świetlikami są rozbłyśnięte gwiazdy, a ciepło pieca to oddychanie smoka – jesteś bogiem tej przestrzeni.
