Życie jest krótkie, lecz miednica długa. W każdym z nas śpi bawół albo kluska. Ah, gdyby tak nas wszystkich los przygarbił, byśmy bawołem, a nie kluską, dziś zmarli.
Bo prawdziwa bajka nie uczy i nie moralizuje. To jest magiczne pole, na którym wszystko może się stać. To jest miejsce, w którym koń zaczyna nagle mówić ludzkim głosem, a zające i wilki chodzą w zegarkach i cylindrach.
Pamiętaj, że zawsze warto być dobrym dla innych. Bądź delikatny jak motyl krążący nad łąką, ale i silny jak tygrys, gdy trzeba bronić sprawiedliwości. Bajka nauczyła nas, że nawet w najciemniejszych czasach, zawsze jest miejsce dla dobroci i miłości.
Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak poznaje się kogoś na zewnątrz, kiedy tak naprawdę jest to niemożliwe, bez poznania go wcześniej od środka? To pytanie, które każdego z nas dotyka.
Nie jest ważne, że jesteś królem, jeżeli nie potrafisz być królem dla siebie. Prawdziwe znaczenie władzy nie wynika z korony, ale z serca.
Czasami najmniejsi, wydawałoby się najsłabsi, okazują się być najmocniejsi. Dlatego, że prawdziwe przymioty serca nie zależą od rozmiarów i siły fizycznej.
Cuda, cuda ogłaszamy, kto bajkę zna ten wie, gdzie niewinne stworzenia, żyją w świecie pełnym marzeń. Niechaj serce wam podpowie, gdzie ten biały królik bieży.
Jeśli potrafisz siedząc w kucki na podłodze tworzyć wszechświat, na którym czołgają się robale, świetlikami są rozbłyśnięte gwiazdy, a ciepło pieca to oddychanie smoka – jesteś bogiem tej przestrzeni.
Cuda zaczynają się od marzeń, a marzenia od wiary w siebie. Niezależnie od tego, jak skomplikowane mogą wyglądać, zawsze jest sposób, aby je zrealizować.
Puchatek czuł, że powinien powiedzieć Kłapouchemu coś pocieszającego, ale nie wiedział co. Więc zamiast tego postanowił go przytulić.
