Znajomość Boga bez znajomości własnej ...

 Pan Bóg jest wyrafinowany,ale nie jest złośliwy.

 Kiedy przyjmuje się śmierć w duchu wiary i kiedy całe nasze życie jest nastawione na dawanie siebie, tak iż w końcu z radością i dobrowolnie składamy je w dłonie Boga - wówczas śmierć przeistacza się w spełnienie życia.

 Cierpienie jest świątynią, w której Bóg chce być z człowiekiem sam na sam.

 Piękną jest walka szatana z Bogiem, gdy polem bitwy są serca nasze.

 Bóg, którego kocham, nie jest Bogiem ponad każdym zrozumieniem, ale przed każdym zrozumieniem, Bogiem nie abstrakcyjnym, ale konkretnym, nie poza ludźmi, ale wśród ludzi.

 Lepsza jest bieda zesłana od Boga niż bogactwa ze skarbca.

 Niewątpliwie modlimy się jeszcze i dokładamy starań, by "przyszło Królestwo Boże". Lecz tak naprawdę, iluż spośród nas porusza jeszcze do głębi serca wielka nadzieja odnowienia naszej Ziemi?

 Bóg jest miłością, a owa, kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim.

 Dla wierzącego Bóg stoi na początku, dla fizyka zaś na końcu wszelkich dociekań.

 Wierzę w Boga, ale czy wierzę Bogu?