Przychodząc do Kościoła czekałem Boga, ...

 Boże jest prawdziwa miłość. Ta miłość jest cierpliwa, jest łaskawa. Prawdziwa miłość nie zazdrości, nie szuka swojego, nie unosi się pychą, nie popada w bezwstyd, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego.

 Ból jest chlebem, którym Bóg dzieli się z ludźmi.

 Niewątpliwie modlimy się jeszcze i dokładamy starań, by "przyszło Królestwo Boże". Lecz tak naprawdę, iluż spośród nas porusza jeszcze do głębi serca wielka nadzieja odnowienia naszej Ziemi?

 Jak długo istnieć będzie świat, chrześcijanin musi wciąż poszukiwać postępu i nowych udoskonaleń, większej sprawiedliwości i braterstwa na ziemi, głębszej i pełniejszej realizacji Ewangelii tu, na ziemi. Nigdy nie wolno mu spocząć. Nieustannym obowiązkiem jest czynić więcej.

 Wiara religijna jest rzeczą, którą należy samemu zdobyć, a nie odziedziczyć.

 Na większą chwałę Bożą.

 Bóg wyrasta przede mną jak wielkie, dziecinne pytań. Nazbierałem całkiem sporo, pewnie na całe życie i tak jeszcze zostanie, tym bardziej, że część z nich jest nierozwiązywalna. Boga szukałem, szukam i będę szukał.

 Wiara rozpoznaje więcej prawdy niż eksperyment i technika.

 Żaden bóg nie zdoła pomóc ludziom,
jeśli ci sami nie zechcą się zmienić.

 Życie każdego człowieka jest baśnią napisaną przez Boga.