To nie czasu nam brakuje, tylko skupienia.

 Dobrze tak nie pamiętać, naprawdę. Każdemu polecam amnezję na starość.

 Czy Ciebie też ogarnia smutek,
kiedy myślami wracasz do cudownych chwil i wiesz, że możesz do nich już nie wrócić?

 Czas to największy nauczyciel, niestety zabija wszystkich swoich uczniów.

 Czas jest najważniejszym surowcem, jaki mamy. Nie możemy go kupić, nie możko go zatrzymać. Czas to życie. I jak spędzamy swojego czasu, tak spędzamy swoje życie.

 Czas jest naszym najcenniejszym zasobem, którego nie można kupić za żadne pieniądze. Każda minuta, której nie wykorzystamy na coś wartościowego, jest minuta stracona na zawsze. Nigdy nie powinniśmy zapominać, że czas to coś, czego nie można odzyskać.

 Nie mówimy, że coś jest stracone, dopóki nie tracimy czasu. Ale nawet jeśli zmarnowany czas jest rzeczą najbardziej bezwartościową, watrość czasu nie jest znana wszystkim.

 Poddać się, to wydać na siebie wyrok,
który, nie da Nam o Sobie zapomnieć,
w smutnych chwilach.

 Niezawodnym sposobem na stracenie tożsamości jest odwlekanie rzeczy na później. Zmarnowana chwila jest stratą oddechu życia. Przyrzekając sobie, że zaczniemy żyć „później”, wegetujemy w żałosnym stanie antycypowania naszej własnej egzystencji.

 Nie bądź pewny, że masz czas, bo pewność niepewna.

 Są ludzie, którzy marnują czas, nie potrafiąc zdecydować, kiedy skończyć coś odmienne i kiedy zacząć coś nowego. I są tacy, którzy wykorzystują każdy marnowany przez innych moment.