Świat istnieje tylko dzięki temu, że za późno się cofać.
Czas, który zobacza i słyszy wszystko, jest najmądrzejszym; bo czas daje odpowiedzi, ujawnia tajemnice, jest cierpliwy, a jego plansza, tymczasowo napisana bzdurami, w końcu zostaje oczyśćzona.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda której dotknąłeś jest już daleko, a nadchodząca woda nie jest jeszcze tutaj.
Ważne jest tylko to, co robimy z naszym czasem. Kochać, cierpieć, myśleć. Reszta to tylko puste milczenie. Panie, ten czas, który nam dałeś, czas naszego życia, jest zbyt krótki. Możemy go stracić, nie zdając sobie z tego sprawy. Możemy go zmarnować, nie zwracając uwagi. Ale czas to jest życie. A życie to jest w naszych sercach. Tylko Ty, Panie, możesz nam dać więcej czasu, więcej życia.
Nie pędź, czas się nie kończy.
Czasu nie można zatrzymać. Nie można go także odzyskać. Czas, którego nie wykorzystaliśmy, jest na zawsze stracony. W związku z tym jedynym właściwym podejściem do czasu jest taki, aby korzystać z każdej chwili maksymalnie efektywnie.
Nie liczy się to, ile mamy lat. Liczy się to, jak je przeżyjemy. Strata czasu to strata życia. A opóźnianie – największa marnotrawstwo czasu: nie dość, że marnujemy to co odwlekamy, to jeszcze tracimy czas na zastanawianie się, kiedy zacząć.
Czas jest najcenniejszą rzeczą, którą posiadamy. Nie można go kupić, nie można go powtórzyć. Po minucie, minuta ta jest już stracona na zawsze.
Jeśli dysponujesz czasem dla bliźniego, nigdy nie spoglądaj na zegarek.
Czas to najważniejszy zasób, który mamy. Trudno go zyskać, łatwo stracić i niemożliwe do odzyskania. Używaj go mądrze.
