Gdybyśmy nie umierali, czas byłby tylko wymiarem przestrzeni. W takiej przestrzeni człowiek mógłby być wszędzie naraz. Umieranie uniemożliwia nam bycie wszędzie naraz, narzucając nam bycie zawsze tu i teraz.
A może po prostu nic? Pustka? Sen bez snu? Ciemność?
Czas to królewski dar, którego nie można kupić, ale można go marnować. Nie pozwól stracić ani chwili, bo kiedy minie, nigdy więcej nie wróci.
Czas jest tym jedynym nauczycielem, którego nie można oszukać, zaskoczyć ani przekupić. Czas uczciwie weryfikuje nasze sukcesy i porażki, niewzruszone osądy traktując z godnością i długotrwałością. Czas pokazuje, co jest trwałe, a co przemijające.
Nie czekaj. Pora nigdy nie będzie idealna. Zaczynaj tam, gdzie jesteś, i używaj tego, co masz, mając nadzieję zrobić z tego, co chcesz.
Nie pozwól, aby wczoraj
zabrało ci za dużo dzisiaj.
Czas jest dla nas tajemnicą. Wiemy co to jest, dopóki ktoś nas tego nie pyta, potem już nic nie jesteśmy w stanie powiedzieć.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tego samego miejsca dwa razy, ponieważ woda, która już przepłynęła, nigdy nie przepłynie znowu. Ciesz się każdym momentem życia.
Czas jest tym, co zegar mierzy. Niektórzy zauważają, że to co zegar mierzy, zasadniczo nie jest czasem, a co najwyżej to co nazywamy czasem w myśl naszej niezrozumiałej, ludzkiej koncepcji.
Czas jest pewnego rodzaju rzeką, której nie możemy przekroczyć. Zanosi wszystko, co tworzymy, tworzy mury, które niszczą nasze marzenia i oddziela ludzi, z którymi bylibyśmy chcieli zostać na zawsze. Czas to niewidzialny władca, zawsze nieubłagany.
