Już za późno pojąłem jak krótki jest kawałek czasu, jaki nam żyć dany. Życie to jestła, która samą siebie pożera.
Przez większość czasu milcz, mów tylko, kiedy musisz, a i wtedy krótko.
Czas to rzecz najbardziej cenna, jaką można stracić. Bo można go tylko stracić. Raz wykorzystany, już nigdy nie wróci.
Czas, który ucieka nam przez palce jest jedynym, który nas nie zwodzi. Czas jest istotą życia, najważniejszym składnikiem każdej decyzji, każdej próby, każdego dzisiaj.
Pamięć ma tę szczególną cechę, że wszystko zawsze wydaje się odległe, zarówno przeszłość, jak i przyszłość, podczas gdy teraźniejszość jest zawsze zajęta przez tę samą monotonną, niezmienną rzeczywistość, która zawsze jest taka sama dla wszystkich.
Czas nie jest rzeczą, którą zrozumieć można na pierwszy rzut oka. Jest jak rzeka - nieustannie płynie, a my możemy tylko zanurzyć się w jej nurt i pozwolić sobie dryfować.
Ja myślę teraz krótkoterminowo,
nie ma co wybiegać za bardzo w przyszłość.
Nie mogę się doczekać wiosny (...)
Przesterowałam moją głowę na pozytywne
myślenie, żeby cieszyć się życiem.
I walczyć, bo mam o co. Ja teraz rozumiem,
co to znaczy naprawdę cieszyć się każdą chwilą.
DOCENIAM KAŻDĄ MINUTĘ.
Nie mamy zbyt mało czasu, ale tracimy go. Życie jest długie, jeżeli potrafisz je właściwie wykorzystać.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepłynęła woda nie wróci. Ciesz się każdą chwilą życia.
Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt bystry dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy się smucą, zbyt krótki dla tych, którzy się radośnie bawią. Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.
