Czas jest najcenniejszą walutą życia. Można go wykorzystać, ale nie można go zatrzymać. Można go stracić, ale nie można go pobrać. O jego wartości decydujesz ty sam, wybierając, jak go wykorzystasz.
Nie warto marnować swojego życia na zmartwienia o przeszłość i przyszłość. Czas, który marnujemy na to, to stracony czas. Czas jest bezcenny, nie możemy go odzyskać. Skupmy się na teraźniejszości, bo to jest to, co naprawdę liczy się w życiu.
Nie marnuj czasu, bo to materiał, z którego zrobione jest życie. Lecz nie zapominaj, że nie możemy odzyskać straconego czasu. Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tych samych wód dwukrotnie. Ponieważ woda, której dotknęliśmy, przepływa już dalej i nigdy nie powróci. Czas przepływa niewzruszenie, jak rzeka.
Czas nas uczy, zbyt często na własnych błędach, że życie nie jest basenem, lecz oceanem. Zbyt wielkim, by poznawać jego głębie. Zbyt nieprzewidywalnym, by przewidzieć jego sztormy. Zbyt pięknym, by go nie kochać.
To, co robimy do czasu, odmienia nas. Czas jest jak strumień, który szlifuje surowy kamień do kształtu, jaki ma przynieść. Nie marnuj czasu, bo to jest materia, z której zbudowane jest życie.
Czas jest jak rzeka - nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, którą dotkniemy, przepłynie na zawsze. Wykorzystuj każdą chwilę.
Czas jest jak rzeka, która niesie dołe płomienie pamięci, ale pozostawia suche liście, które zapominamy, porzucając je na brzegach historycznej bezpamięci.
Czas jest tym, co zegar mierzy. Niektórzy zauważają, że to co zegar mierzy, zasadniczo nie jest czasem, a co najwyżej to co nazywamy czasem w myśl naszej niezrozumiałej, ludzkiej koncepcji.
Czas to najcenniejsza waluta naszego życia. Nie można go kupić, nie można go odzyskać, jedyne co możemy z nim zrobić to go używać. A jak go użyjemy, zależy od nas.
Nie mówimy, że coś się kończy. To wszystko jest kwestią czasu. Wszystko jest kwestią czasu. Bez końca i początku. Wszystko płynie, na zawsze i nigdy.
