Czas jest najbardziej nieocenionym z zasobów ludzkości, najrzadszym ze skarbów, dlatego warto wykorzystywać go mądrze, warto kochać, cenić co dnia i uczyć się na błędach.
Czas to najbardziej nieoceniony nauczyciel. Pokazuje nam prawdę o rzeczach nieodkrytych, ukazuje nam wartość chwil, które umknęły nam niepostrzeżenie. Czas uczy nas cierpliwości, ale przede wszystkim pokazuje, że to co wydaje się ważne dziś, jutro może nie mieć żadnego znaczenia.
Rak czasu zżera nas po kawałku.
Czas jest jak rzeka, której wody spływają nieubłagalnie. Człowiek nie może dotknąć tej samej wody dwa razy, bo ta, która przepłynęła, nigdy już nie powróci.
Czas jest jak rzeka, nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ woda, którą przechodzisz nie przestaje płynąć. Mistrzem jest ten, kto wykorzystuje moment i złapie jego niepowtarzalność.
Nie marnuj czasu, bo to szpitalna pościel, na której się do końca będziesz kłaść. Pamiętaj, że kiedy umierasz, nie możesz zabrać ze sobą żadnej z gromadzonych przez całe życie minut.
Po co ludziom dzieci, jeśli nie mają dla nich czasu?
Nie marnuj czasu, bo to materiał, z którego zrobione jest życie.
Czas jest najbardziej cenną rzeczą, jaką możemy spędzić. Dlatego ważne jest, aby spędzać go świadomie, nie marnując na rzeczy, które nas nie rozwijają, nie dają radości. Czasu nie można cofnąć, nie można go odzyskać. Gdy mija, pozostaje tylko to, co zrobiliśmy z nim, jak nim zarządziliśmy.
Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.
