Głęboki wymiar czasu
Czas jest najwspanialszym przekleństwem. To, co nim zyskujemy, jest zapłatą za to, co tracimy. Czas zawsze mówi prawdę.
Refleksja na temat czasu, jako rzeczy dającej, ale jednocześnie odbierającej. Czas zawsze odsłania prawdę.
Czasami musimy przestać analizować przeszłość,
przestać planować przyszłość, przestać zastanawiać
się co tak naprawdę czujemy, przestać decydować
rozumem co chce czuć serce. czasem musimy po prostu
powiedzieć sobie “niech się dzieje co chce” i iść dalej.
Czas leczy rany.
Czas ucieka nieodwracalnie. Nie można go zatrzymać ani na chwilę. Dlatego tak ważne jest umiejętne zarządzanie nim, aby każda chwila była wykorzystana najlepiej, jak to możliwe.
Czas to rzecz najcenniejsza dla życia; to jedyna rzecz, której nie można naprawić.
Każde słowo jest jak niepotrzebna
plama na ciszy i nicości.
Niezawodnym sposobem na stracenie tożsamości jest odwlekanie rzeczy na później. Zmarnowana chwila jest stratą oddechu życia. Przyrzekając sobie, że zaczniemy żyć „później”, wegetujemy w żałosnym stanie antycypowania naszej własnej egzystencji.
Czas jest wszystkim, co masz ...
i pewnego dnia może się okazać,
że masz go mniej, niż sądzisz.
Nie patrz w przeszłość - tam już byłeś i wszystko widziałeś. Idź naprzód tam będzie ciekawiej!
Największym błędem człowieka jest przekonanie, że ma jeszcze dużo czasu na naprawdę błędów.
Nie doceniamy pełnej wartości czasu, dopóki nie zdajemy sobie sprawy, że go marnujemy. Każda znikoma sekunda ma swój własny, niepowtarzalny pulpit, na którym możemy zapisać tylko jedną rzecz. Gdy ten czas minie, nie wróci.