Głęboki wymiar czasu

 Czas przemija nierówno – raz rwie przed siebie,
to znów niemiłosiernie się dłuży – ale mimo to przemija.

 Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda, której dotknęliśmy, przepłynie już dalej. Życie zbyt krótkie, aby spędzić je na gniewie.

 Dzieci widzą magiczne istoty, bo nie mają pojęcia o czasie. Czas zawsze się zmienia, a dzieci zawsze się bawią. Czas jest jak piasek morski, szeleszczący pod palcami.

 Nie mierz czasu zegarkami, mierz go wspomnieniami. Jedyną rzeczą, która przemija szybko, jest czas. I jedyną rzeczą, której nigdy nie możemy odzyskać, jest czas.

 Nie wahaj się być szczęśliwym, bo to są dobre czasy. Żyjemy, to zawsze są dobre czasy.

 Czas jest postrzegany jako coś nieosobistego, obiektywnego, jako swoisty format, w którym istnieje całe nasze życie, gdy na prawdę jest – niejako paradoxalnie – najosobistowszym aspektem naszego bytowania.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływa i jest zawsze inna. Ciesz się każdą chwilą życia.

 Czas nie jest klepsydrą, która przesypuje piasek, lecz żniwiarzem, który więzi snop.

 Zabawne, że prawie zawsze mamy czas, by wciąż i wciąż poprawiać swoje błędy.

 Nie doceniaj nigdy znaczenia chwili, bo każe minuta, która mija, jest kroplą życia, której już nigdy nie odzyskasz. Pamiętaj, że czas to złoto, którego nie można kupić za żadne pieniądze...