Wszystko porusza się, biegnie, różni się, nic nie zatrzymuje Czasu. Jak rakieta, jak strzała z łuku celuje w nieznane. Wołać za nim bez słów: wróć, choć wiesz, że nie wróci.
Przemyślenia na temat nieustępliwości i nieuchronności czasu, napisane przez Wisławę Szymborską.
Upływający czas jest zawsze nieprzyjazny, jest straszliwą rzeczywistością, która zabija nasze słodkie marzenia, mówi do nas 'nie jestem jedynie beztroskąflirtową chwilą, jestem rzeczywistością, twoją rzeczywistością.'
Czas jest tym, czego nam brakuje. A więc myślimy, że zabija nas. Ale tak naprawdę, to zabijamy go.
Czas to coś, co najpierw trzeba stracić, a potem żałować, że się zmarnowało. To dziwna substancja, której zawsze jest za mało, choć nigdy jej nie brakuje.
Czas jest najważniejszą rzeczą, jaką możemy posiadać. Możemy kupić wiele rzeczy, ale nie możemy nigdy kupić więcej czasu.
Jutro nie jest zagwarantowane nikomu, ani młodemu, ani staremu.
Przeszłość jest historią, przyszłość jest tajemnicą, a teraźniejszość jest darem. Dlatego nazywa się go 'prezentem'. Życie jest teraz.
Nie mów, że czasu brak. Masz tyle samo do dyspozycji, co wszyscy inni ludzie. A jeżeli nie potrafisz zrobić wszystkiego, co chcesz, to oznacza po prostu, że potrzebujesz więcej czasu, niż ci przydzielono. Powtarzasz, że chciałbyś mieć więcej czasu. W istocie, każe cię trochę więcej czasu na niewłaściwe zużycie.
Czas jest płatnikiem wszystkich długów, w końcu stójmy na straży naszych dni, są one krótkie, o wiele za krótkie, aby móc je trwonić na niepotrzebne kłótnie, na złość i gniew.
Największym błędem człowieka jest przekonanie, że ma jeszcze dużo czasu na naprawdę błędów.
Niczego nie zdobywa się na zawsze
