Wszystko porusza się, biegnie, różni się, nic nie zatrzymuje Czasu. Jak rakieta, jak strzała z łuku celuje w nieznane. Wołać za nim bez słów: wróć, choć wiesz, że nie wróci.
Przemyślenia na temat nieustępliwości i nieuchronności czasu, napisane przez Wisławę Szymborską.
Największym błędem człowieka jest przekonanie, że ma jeszcze dużo czasu na naprawdę błędów.
Czasu nie można powstrzymać. Nie można go też przyspieszyć. Można tylko starać się, aby każda chwila życia miała sens.
Nie mierzymy czasu zegarami, lecz wspomnieniami. Zegary pokazują tylko naszą niezdolność do uwolnienia się od chwili obecnej.
Nie wystarczy po prostu mijać czasu, trzeba go doświadczać i przede wszystkim, zrozumieć. Czas to nie tylko liczba, to także życie, pełne emocji, wyzwań i przemyśleń. Każda chwila jest cenna i niepowtarzalna.
Czas to najcenniejsza rzecz, jaką człowiek może marnować. Nie możemy go przystopować, odwrócić ani odzyskać. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby każdą chwilę dobrze wykorzystać.
Nie warto marnować swojego życia na zmartwienia o przeszłość i przyszłość. Czas, który marnujemy na to, to stracony czas. Czas jest bezcenny, nie możemy go odzyskać. Skupmy się na teraźniejszości, bo to jest to, co naprawdę liczy się w życiu.
Czas jest kosmopolitą; nie zna granic. Czas jest filantropem; nie ma nikogo, do kogo by nie dotarł. Czas jest mordercą; zabija wszystko, co żyje. Czas jest grabarzem; pogrzebuje wszystko, co nie żyje.
Nie patrz w przeszłość - tam już byłeś i wszystko widziałeś. Idź naprzód tam będzie ciekawiej!
Jest tylko jeden sposób na cofnięcie czasu: żyć życiem kogoś innego.
Czas jest jak rzeka, nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, która przeminęła, nigdy nie przepłynie ponownie. Ciesz się każdym momentem życia.
