Nie mówimy, że coś jest stracone, dopóki nie tracimy czasu. Ale nawet jeśli zmarnowany czas jest rzeczą najbardziej bezwartościową, watrość czasu nie jest znana wszystkim.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwukrotnie, ponieważ płynąca woda, którą dotknąłeś, już płynie dalej. Żyj każdą chwilą swojego życia do maksimum, ponieważ każda sekunda, którą tracisz, nie wraca.
Czas to najcenniejsza rzecz, jaką człowiek może marnować. Nie możemy go przystopować, odwrócić ani odzyskać. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby każdą chwilę dobrze wykorzystać.
Czas nie jest tym, co zdarza się ludziom. Czas jest rodzajem kontaktu. Czasem, wstępuje na ziemię i marzy.
Uciekając się do wyobraźni, uciekamy w czasie.
Czas to nie to, co pokazuje zegar, to coś, co mija w nas, nie na zewnątrz. To coś, co zapełnia nas mysłami, wspomnieniami, nadziejami, czasem strachem.
Czas jest najcenniejszym skarbem, jaki mamy, bo to dar istnienia. Nie możemy go ani kupić, ani sprzedać. Możemy go tylko dobrze wykorzystać.
Czas jest bardzo wolny dla tych, którzy czekają, bardzo szybki dla tych, którzy się boją, bardzo długi dla tych, którzy smucą się, bardzo krótki dla tych, którzy świętują. Ale dla tych, którzy kochają, czas nie istnieje.
Wszystko jedno,
czy się ma przed sobą sto lat, rok czy tydzień - należy pamiętać, że zawsze ma się przed sobą wszystko.
Czas jest najcenniejszą rzeczą, jaką możemy posiąść, ale zbyt często o tym zapominamy. Przemija, nieubłaganie, a my, zamiast go doceniać, często go marnujemy na rzeczy nieistotne.
