Rzekomo umieramy z powodu starości, ale jest to zmyłka. Umieramy, bo po prostu odczuwamy upływ czasu i nie jesteśmy w stanie tego znieść.
I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Czas to najbardziej nieoceniony nauczyciel. Pokazuje nam prawdę o rzeczach nieodkrytych, ukazuje nam wartość chwil, które umknęły nam niepostrzeżenie. Czas uczy nas cierpliwości, ale przede wszystkim pokazuje, że to co wydaje się ważne dziś, jutro może nie mieć żadnego znaczenia.
Nieważne jest to, ile lat udało Ci się przeżyć, ale jak czerpałeś pełnymi garściami z tego, co ofiarował Ci czas.
Czas jest tylko szczególną formą przestrzeni.
Świat istnieje tylko dzięki temu, że za późno się cofać.
Czas jest najcenniejszą walutą życia. Można go wykorzystać, ale nie można go zatrzymać. Można go stracić, ale nie można go pobrać. O jego wartości decydujesz ty sam, wybierając, jak go wykorzystasz.
Niektórzy są z jedną osobą całe życie,
a inni całe życie czekają na taką osobę.
Czas jest największym nauczycielem, mimo że zabił wszystkich, którzy odbyli u niego naukę.
Nie liczy się czas, który przeżyłeś, ale ten, który zapamiętałeś. To są twoje życia.
