Czas jest najważniejszym składnikiem życia. Nie możemy go zatrzymać, nie możemy go odzyskać, dlatego musimy go docenić.
Czas przemija nierówno – raz rwie przed siebie,
to znów niemiłosiernie się dłuży – ale mimo to przemija.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo woda, której dotknąłeś już przepłynęła. Taka jest podstawa życia.
Ludzkie życie jest zbudowane z czasu. Nasze dni, nasza zapłata mierzone są w godzinach, nasza wiedza wyznaczana jest przez lata. Chwytamy w ciągu dnia kilka minut na przerwę na kawę, a potem czym prędzej biegniemy do biurek, spoglądamy na zegarek, żyjemy od jednej wizyty do drugiej. Mimo to nasz czas kiedyś się kończy i w głębi duszy zastanawiamy się, czy przeżyliśmy dobrze te wszystkie sekundy, minuty, godziny, dni, tygodnie, miesiące, lata i dekady.
Jeśli boisz się przyszłości, to martwisz się o teraźniejszość w chwili obecnej.
Czas jest zbyt wolny dla tych, którzy czekają, zbyt szybki dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy cierpią, zbyt krótki dla tych, którzy się radośnie bawią, ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.
Patrząc stale w przeszłość nigdy w
pełni nie skorzystasz z teraźniejszości.
Nawet kiedy wszystko wydaje się być przeciwko nam, musimy pamiętać, że samolot startuje pod wiatr, a nie z nim
Czas jest jak rzeka, nie możemy dotknąć dwa razy tej samej wody, ponieważ płynąca woda, którą dotkniemy raz, już dawno przepłynęła i nigdy więcej nie powróci.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, którą dotknąłeś, przepłynęła i nie wróci nigdy. Ciesz się każdym momentem życia.
