Ludzie boją się tego, czego ...
Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją.
Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.
Zastanawiałam się, jak długo jeszcze będę tak cierpieć. Może pewnego dnia, za kilkadziesiąt lat – jeśli ból miał zelżeć kiedyś na tyle, żebym mogła lepiej go znosić – uda mi się ze spokojem wspominać te kilka krótkich miesięcy składających się na najszczęśliwszy okres w moim życiu. Wspominać, wdzięczna za to, że poświęcono mi choć trochę czasu. Że dano mi więcej, niż prosiłam, i więcej, niż na to zasługiwałam. Cóż, może pewnego dnia miało być mi dane tak to oceniać.
Nie otwieraj swego serca każdemu człowiekowi, abyś nie usunął od siebie szczęścia.
Zależność człowieka od okolicznościjest w gruncie rzeczy zależnością od samego siebie.
W śmiechu jest klucz, którym jesteśmy w stanie rozszyfrować całego człowieka.
Wszyscy od czasu do czasu bywamy
niemili. Wszyscy robimy rzeczy, które
bardzo chcielibyśmy cofnąć. Te żale
stają się częścią tego, kim jesteśmy, wraz
ze wszystkim innym. Jeśli ktoś próbuje to
zmienić, to tak, jakby chciał gonić chmury.
Gdyby wszystkim głupcom zawiesić dzwonki na szyjach,ludzie mądrzy musieliby nosić watę w uszach.
Wielkość pracy zawodowej polegać możeprzede wszystkim na tym, że łączy ludzi.
Możesz być dużą częścią czyjegoś życia i nawet o tym nie wiedzieć.
Od grzechu i mądrość człowieka nie uwolni, popełnić go może każdy.