Ludziom, którzy cierpią niesprawiedliwie, nie ...
Ludziom, którzy cierpią niesprawiedliwie, nie wystarczy sama sprawiedliwość. Chcą, żeby winowajcy też ucierpieli niesprawiedliwie. To odczują jako sprawiedliwość.
Dawanie samo w sobie jest doskonałą radością.
Człowiek traci grunt pod nogami, kiedy traci ochotę do śmiechu.
Im bardziej się człowiek starzeje, tym mocniej czuje, że umiejętność cieszenia się chwilą bieżącą jest cennym darem podobnym do stanu łaski.
Człowiek żyje nie tylko samym chlebem, ale też nie żyje tylko dla chleba.
Nic tak nie niszczy człowieka od środka, jak udawanie, że wszystko jest dobrze.
Czasami, niektórych trzeba sobie odpuścić. Nie dlatego, że Tobie nie zależy tylko dlatego, że to im nie zależy.
Są takie miejsca i takie czasy, kiedy bycie nikim przynosi większy zaszczyt niż bycie kimś.
Człowiekowi najtrudniej znieść, że już nic od niego nie zależy.
To, że się nie odzywam nie oznacza, że nie mam ochoty rozmawiać. To oznacza, że nie chcę się narzucać.
Miarą człowieka jest ukrywanie cierpień.