Ludzie mali nie cierpią swojej ...

 Człowiek jest uczniem, cierpienie jest jego nauczycielem.

 Przeciw prawom prawdopodobieństwa człowiek
ma do dyspozycji swoją nieobliczalność.

 Skoro Ty jesteś dziwna i ja jestem dziwny, to się wspaniale składa, razem zadziwmy świat.

 Ludzie są sobie bliżsi, świat się przeludnia.

 Nikt nie ma przywileju na nieomylność. Wyznaczając prawa powinien wiedzieć, że podmiotem ich jest człowiek. O tyle są obiektywne, optymalne i obowiązujące o ile są służebne w stosunku do człowieka.

 Nie przyjemność, nie chwała,
nie władza – wolność, wyłącznie wolność.

 Pomiędzy paradoksem a prawdą zachodzi ta różnica, że pierwszy rozjaśnia przedmiot silnym światłem
z jednej strony, a druga słabym światłem z wielu.

 Ludzie są aktorami na scenie świata. Warto jednak być także widzem.

 Kto nienawidzi, ten już przegrał.

 Dusza ludzka bywa najokrutniejszym, a zarazem najwspanialszym polem bitwy.