Ludzie mogą cię tylko zranić i rozczarować- jeśli im na to pozwolisz.
Najbardziej kochamy te osoby
i te miejsca, przez które wylaliśmy najwięcej łez.
Ludzie mówią wciąż na minutę
tysiąc słów, a kiedy się odwrócisz,
to w plecy wbiją nóż.
Człowiekowi najtrudniej znieść, że już nic od niego nie zależy.
W końcu się poddajesz. Nie walczysz, nie krzyczysz, nie płaczesz. Patrzysz obojętnym wzrokiem na to, co Cię otacza i już nie potrafisz zrozumieć o co było to zamieszanie. Nie interesuje Cię już czy ktoś odejdzie albo czy może zranić. Zgadzasz się na wszystko. Umarłaś, sama przyznaj.
Najlepsze co może człowiek ofiarować po krwi to łza.
Wściekamy się na siebie, ale czasem warto sobie zadać pytanie: czy gdyby tej osoby zabrakło jutro, czy ja nie będę tęsknić?
Nie ma człowieka tak małego, żeby jako nieprzyjaciel nie mógł szkodzić.
Człowiek! [...] to brzmi dumnie!
To właśnie cali śmiertelnicy –
mają tylko parę chwil na tym świecie, a poświęcają je na komplikowanie najprostszych spraw.
