Człowiek, jak kot, do miejsca ...
Człowiek, jak kot, do miejsca się przyzwyczaja.
Nie ma człowieka tak obłąkanego, by nie znalazł uczniów i naśladowców.
Szczęście człowieka na ziemi zaczyna się dlań wtedy, gdy zapominając o sobie zacznie żyć dla bliźnich.
Kiedy ludzie stają się naprawdę źli, jedynym uczuciem, jakie im pozostaje, jest radość z cudzej krzywdy.
Ludzie są aktorami na scenie świata. Warto jednak być także widzem.
Dobrze jest ufać.
Nie ufać jeszcze lepiej.
Prawda każdego człowieka należy tylko do niego i do jego historii, tej ukrytej w cieniu, która zapisuje się w mroku naszych umysłów.
Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.
Po wszystkich ulicach miasta chodzili ludzie, ale nie mogłaby się czuć bardziej samotna, nawet gdyby na ulicy nie było nikogo.
Kiedy człowiek pokona przestrzeń międzyludzką?
Więcej wśród ludzi krwiopijców niż krwiodawców.