Człowiek bez rodziny drży z ...
Człowiek bez rodziny drży z zimna.
Świat jest teatrem, aktorami ludzie,Którzy kolejno wchodzą i znikają.
Twardy człowiek jest jak szyba z hartowanego szkła wytrzyma wiele ale jak się rozpadnie to na milion kawałków, których już nie będzie dało się pozbierać.
Kiedy człowiek pokona przestrzeń międzyludzką?
Praca jest dobrem człowieka - dobrem jego człowieczeństwa - przez pracę bowiem człowiek nie tylko przekształca przyrodę, dostosowując ją do swoich potrzeb, ale także urzeczywistnia siebie jako człowiek, a także poniekąd bardziej "staje się człowiekiem".
Siła człowieka nie polega na tym,
że nigdy nie upada, ale na tym,
że potrafi się podnosić.
Wielkie historyczne fakty i postacie występują za pierwszym razem jako tragedia, za drugim - jako farsa.
Próbą złota jest ogień,nieszczęście - dzielnych ludzi.
Człowiek musiał popsuć trochę swoją naturę, bo nie rodzi się wilkiem, a jest wilkiem.
Ani ludzi, ani świata nie widzimy takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi widzieć się nauczyliśmy.
Ukórz się, dumny człowieku,i przede wszystkim złam swoją dumę.