Jak mówi adygejskie przysłowie: Gdzie nie ma dobrych starców, nie ...

 Stałam się samotną wyspą. Spustoszoną wojną ziemią, na której nic nie rośnie i gdzie horyzont jest nagi. Tak to ja.

 Szczęście człowieka jest w jego woli.

 Ludzie to przezabawne istoty, ale czasem są nie do wytrzymania.

 Człowiek nie jest w Nieskończoności jedyną istotą obdarzoną rozumem.

 Dopiero gdy zostanie ścięte ostatnie drzewo, ostatnia rzeka zatruta a ostatnia ryba złapana, człowiek odkryje, że nie naje się pieniędzmi.

 Bezczynność ze wszystkiego najgorsza, bo zmartwienie człowieka trawi jako choroba.

 Oblicze odbija się w wodzie, a w sercu odbija się człowiek.

 Nie należy mylić prawdy
z opinią większości.

 Nie można drugiego człowieka obserwować, nie działając
na niego. Staramy się,
by działanie to zawsze miało
znak dodatni.

 Ludzie częściej marzą o powrotach niż o odjazdach.