Człowiek tworzy jakąś rzeczywistość, a potem staje się jej ofiarą.

 Człowiek jest uczniem, cierpienie jest jego nauczycielem.

 Nieuczciwy i zły człowiek nie cierpi uczciwości drugich.

 Zły to znak, jeżeli człowiek nie chce czy nie może świętować. Znaczy to, że przytłoczyły go obowiązki, albo kłopoty, albo strach, albo poczucie winy; i nie cieszy się już wolnością.

 Obelgi to argumenty tych, którzy nie mają argumentów.

 Ludzie byli sobie kiedyś bliżsi, broń nie niosła tak daleko.

 Gdy bieda wciąż trwa, nie ma prawdziwej wolności.

 Obrażają mnie tylko kłamstwa, nigdy szczere rady.

 Nie ma lepszego sposobu pobudzania dobroci w ludziach, niż traktować ich tak, jakby już byli dobrymi.

 Nauczyłam się, że złość najlepiej działa na gapiów. Z niezdrową ciekawością umiem sobie poradzić; jeśli coś mogłoby mnie złamać,
to tylko życzliwość.

 Samotność jest czasem
drogą, która pozwala osiągnąć
wewnętrzny spokój.