Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.

 Cóż jest człowiek, że pamiętasz o nim, syn człowieczy, że go nawiedzasz?

 Kiedy człowiek odczuwa obrzydzenie do tego, co robi, zaczyna wątpić we wszystko. Przy odrobinie roztropności może to być początkiem dochodzenia do Prawdy.

 Człowiek rozsądny myśli o swoich kłopotach tylko wtedy, gdy myślenie o nich ma jakiś sens; w innych chwilach myśli o czym innym, albo jeśli to jest możliwe nie myśli w ogóle o niczym.

 Wielkość człowieka nie polega na poniżaniu innych,lecz na wysławianiu ich zasług.

 Wszystko dałoby się rozwiązać, gdyby ludzie ze sobą rozmawiali. Tylko komunikowanie się za pomocą słów przynosi efekty. Milczenie rodzi milczenie, wreszcie pojawia się głucha cisza, która zalega jak beton.

 Człowiek jest tym, co zje.

 Ludzie mali popełniają głupstwa. Ludzie wielcy popełniają błędy.

 Religia poniżyła pojęcie «człowieka»; jej krańcową konsekwencją jest, że wszystko dobre, wielkie, prawdziwe jest nadludzkim i jeno darem łaski.

 To przerażające jak mili potrafią być ludzie, kiedy tylko czegoś od nas chcą.

 Kto szuka Cię, już znalazł Ciebie;Już Cię ma, komu Ciebie trzeba;Kto tęskni w niebo Twe, jest w niebie;Kto głodny go, je z Twego chleba.