Zastanawiałam się, jak długo jeszcze będę tak cierpieć. Może pewnego dnia, za kilkadziesiąt lat – jeśli ból miał zelżeć kiedyś na tyle, żebym mogła lepiej go znosić – uda mi się ze spokojem wspominać te kilka krótkich miesięcy składających się na najszczęśliwszy okres w moim życiu. Wspominać, wdzięczna za to, że poświęcono mi choć trochę czasu. Że dano mi więcej, niż prosiłam, i więcej, niż na to zasługiwałam. Cóż, może pewnego dnia miało być mi dane tak to oceniać.
Nigdy nie przeszkadzaj przeciwnikowi, kiedy popełnia błąd.
Największy jest ból, gdy rany zadają najbliżsi. Nieszczęścia temperują ludzi.
By wierzyć w siebie, muszę mieć kogoś, kto we mnie wierzy. Czy jestem wyjątkiem?
Poetae nascuntur, oratores fiuntPoetami się rodzą, mówcami się stają
W zabawie ujawniamy, jakimi jesteśmy ludźmi.
Czy kiedykolwiek ofiarujemy ludziom to, czego naprawdę chcą?
Tak łatwo zapominamy, że wszystko może się zatrzymać w jednej chwili.
Twoja muzyka nie wiedzie ku muzyce, lecz ku temu, co ludzkie.
Nie wolno tracić nadziei, dopóki człowiek żyje z człowiekiem.
