Człowiek! [...] to brzmi dumnie!
Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko.
Nie można nakłonić umysłu, by poniechał jakiejś myśli, tak jak nie można zmusić morza, by nie zalewało brzegu. Dla marynarza zwie się to przypływem, dla winowajcy – wyrzutem sumienia. Bóg wzburza duszę jak ocean.
Gdybym mógł, gdybym
tak mógł wydrzeć sobie serce
i odrzucić serce, i być bez serca.
Postawa liberała wobec społeczeństwa jest taka, jak postawa ogrodnika, który opiekuje się rośliną i musi wiedzieć możliwie jak najwięcej
o jej budowie i sposobie
funkcjonowania, aby stworzyć najkorzystniejsze warunki
dla jej rozwoju.
Mędrzec zwyczajnych ludzi z rozmowy ocenia a niezwyczajnych mężów poznaje z milczenia.
Zbyt dobrze znam ludzi,aby nie dostrzec,że obrażony zawsze przebacza,ale obrażający nigdy.
Człowiek pozwala sobie na luksus szaleństwa tylko wtedy gdy ma po temu warunki.
Czasami tak namieszasz, że nie możesz tego odkręcić, nieważne jak bardzo byś się starał. I to prawda, że niektóre zdarzenia odciskają piętno na reszcie Twojego życia.
Nie bądź obłudnikiem wobec ludzi i zwróć uwagę na swoje wargi!
