Czekałem, aż coś się stanie, nie rozumiejąc, że rzeczy nie ...

 Nigdy nie powinno się liczyć na aprobatę ludzi: dziś wznoszą łuki tryumfalne a jutro z tych samych powodów skazują człowieka.

 Człowiek nigdy nie może być pewien co spadnie z drzewa, dopóki nie ciśnie w nie kamieniem.

 Najpiękniejszy dar to przebaczenie. Tam, gdzie nie chce się przebaczyć, od razu powstaje mur. Od muru zaś zaczyna się więzienie...

 Nieważne jest miejsce, ważna jest ekipa!

 O wielkich zmianach decydują małe epizody. Jedno spotkanie, jedna książka, jedna decyzja.

 Niech nienawidzą, byleby się bali.

 Istnieją tylko dwa rodzaje ludzi: sprawiedliwi uważający się za grzeszników i grzesznicy uważający się za sprawiedliwych.

 Nie widzimy jednak dwóch rzeczy – tego, że można być dla kogoś tylko pierwszym wyborem albo żadnym, bo pomiędzy nimi jest tylko nasza nadzieja. Druga rzecz jest za to taka, że nadzieja – zgodnie ze słowami Stephena Kinga – to największe skurwysyństwo jakie wyszło z puszki Pandory.

 Ludzie o ciasnych umysłach
zawsze atakowali to, co nie mieściło się w granicach ich pojmowania.

 I dopiero gdy wielki ból osobisty zaorał mu i zbronował duszę, na tym gruncie użyźnionym krwią własną i skropionym niewidzialnymi dla świata łzami wyrosła osobliwa roślina: współczucie powszechne, ogarniające wszystko - ludzi, zwierzęta, nawet przedmioty, które nazywają martwymi.