Opiekować się istotą ludzką wcale nie jest rzeczą prostą.

 Wolność jest niebezpieczna, ale większość ludzi jest w stanie polubić jej smak.

 Mądry człowiek mówi tylko o tym, na czym się zna.

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej
lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią,
ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko
paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą,
tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie".
Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.

 Tak łatwo zapominamy, że wszystko może się zatrzymać w jednej chwili.

 Człowiek bez religii to jak pies spuszczony z łańcucha!

 Powaga jest obrządkiem ciała,wymyślonym dla pokrycia braków ducha.

 Wybacza się niemal wszystko, tylko nie samemu sobie.

 Nie należy mylić prawdy
z opinią większości.

 Nie warto starać się zatrzymywać przy sobie ludzi, przebaczając im każdy błąd, spędzać z nimi czas i każdego dnia obdarzać większym zaufaniem. Oni później i tak dokopią Ci tak mocno, że stracisz wiarę w innych...