Racja jest jak dupa. Każdy ma swoją.

 Człowieka ważnego poznasz
najłatwiej po tym, że nikogo
nie obmawia.

 Kiedy spichrze są pełne, ludzie przestrzegają obrzędów i ceremonii.

 Kłamstwo nie staje się prawdą
tylko dlatego, że wierzy w nie więcej osób.

 Znam ja ludzi, mój drogi. Kiedy mówią, mówią zawsze źle.

 Nie osądzaj nikogo, dopóki nie staniesz przy jego kowadle i nie popracujesz jego młotem.

 Ludziom można dawać szansę, kilka szans, sto, dwieście. Ale przychodzi moment, kiedy wyczerpują się baterie. Padają akumulatory wiary, że coś się zmieni na lepsze. Wtedy dojrzewamy do tego, że kolejna szansa nie zmieni biegu rzeki, nie przemówi do serca.

 Kiedy wszystko inne zawiedzie,
dajcie za wygraną i idźcie do biblioteki.

 Fakt, że się czegoś bardzo pragnie, nie oznacza, że można to osiągnąć.

 Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze pomówić, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak dzielny, czasami czuje się bardzo samotny.

 Jesteśmy myślami pełnymi uczuć
i uczuciami, które chcemy zrozumieć.