Mówią, że najpiękniejszy uśmiech ma ten, który wiele wycierpiał.

 Społeczeństwo musi koniecznie dowartościować znaczenie pracy i na nowo "wytarować" stosunek między człowiekiem a pracą. Czyż kryzys pracy z jego bólami porodowymi nie jest przypadkiem wołaniem o człowieka jutra?

 Człowiek czyni wiele, aby go kochano. Uczyni wszystko, aby mu zazdroszczono.

 Do ludzi nigdy nie trafia, co im się mówi, muszą odkrywać to sami.

 W naturze człowieka leży rozsądne myślenie i nielogiczne działanie.

 To nie przysięga sprawia,że wierzymy człowiekowi,ale człowiek - że wierzymy przysiędze.

 Ludzie nienasyceni są w słuchaniu, gdy im ktoś chce mówić o nich samych.

 Nie mamy prawa cieszyć się szczęściem, jeśli nie tworzymy go dokoła nas, podobnie jak nie możemy używać bogactw, których nie wypracowaliśmy.

 Kiedy człowiek staje po stronie sprawiedliwości, zaczyna być bardzo samotny.

 Ludzie mali popełniają głupstwa. Ludzie wielcy popełniają błędy.

 Dawanie samo w sobie jest doskonałą radością.