"Nie uważam, że dzieci w gimnazjum były mądrzejsze. Po prostu ...

 Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją.

 Nie sądzę, żebym się do tego nadawała. Do relacji chłopak-dziewczyna, osoba-osoba. Ja po prostu nikomu nie ufam. Nikomu. A im bardziej mi na kimś zależy, tym bardziej narasta we mnie pewność, że ta osoba się mną szybko zmęczy i będzie chciała się wycofać. 

 Wszystko przychodzi do Ciebie w odpowiednim momencie. Bądź cierpliwy.

 Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłeś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzony.

 Życie nie ogląda się za siebie.

Tydzień to aż nadto, by zdecydować,
czy godzimy się na nasz los, czy nie.

 Najmniejszych ludzi możemy odnaleźć za największymi meblami biurowymi.

 Kiedyś traktowałem
ludzi dobrze. Teraz -
z wzajemnością.

 Wychowano mnie tak, aby okazywać sprzątaczce taki sam szacunek, co prezesowi wielkiej firmy.

 Człowiek – persona non grata.

 Dzieci trzeba tak wychowywać, aby podawały
sobie ręce, a nie podstawiały nogi.