Ludzie budują za dużo murów, a za mało mostów.

 Nie ma lustra, które by lepiej odbijało człowieka niż jego słowa.

 Czekanie sprawia ból. Zapomnienie sprawia ból. Lecz nie móc podjąć żadnej decyzji jest najdotkliwszym cierpieniem.

 Człowiek planuje, a knajpa plany psuje.

 Człowiek nigdy nie jest aż tak zajęty, by nie móc poplotkować.

 Nie można zmarnować człowieka, który
jest na tyle szalony by mówić prawdę.

 Zazdroszczę ci. W każdej chwili możesz odejść ode mnie. A ja od siebie nie mogę.

 Paradoks szczerości polega na tym, że najpierw ludzie jej od Ciebie oczekują, a potem mają do Ciebie o nią pretensje.

 Najkrótsze słowa - tak i nie,
a wymagają największego namysłu.

 Świat to społeczeństwo rodzaju ludzkiego.

 Nadzieja ma skrzydła, przysiada w duszy
i śpiewa pieśń bez słów, która nigdy nie ustaje, a jej najsłodsze dźwięki słychać nawet podczas wichury.