Ludzie budują za dużo murów, a za mało mostów.

 W obliczu niebezpieczeństwa ciało traci swą wartość i zarazem znika jego kult. Człowiek przestaje interesować się sobą. Ważne jest tylko to, czemu służy.

 Ale się człowiek zhardzieje,
Gdy mu się dobrze dzieje;
Więc też, kiedy go Fortuna omyli,
Wnet głowę zwiesi i powagę zmyli.

 Jeśli od czasu do
czasu nie narobisz sobie wrogów, oznacza to, że jesteś tchórzem - albo jeszcze gorzej.

 Człowiek musiał popsuć trochę swoją naturę, bo nie rodzi się wilkiem, a jest wilkiem.

 Samotność, częsta towarzyszka wewnętrznej siły człowieka - przyciąga i zniewala otoczenie.

 Powołanie pomaga człowiekowi wyzwolić się, to pewne, ale trzeba także wyzwolić powołanie.

 O nieobecnych mówi się źle albo wcale.

 Koncentruj się bardziej na własnym charakterze niż na własnej reputacji, ponieważ charakter stanowi o tym, kim naprawdę jesteś, a reputacja to jedynie to, kim jesteś w oczach innych ludzi.

 Najlepiej człowiek prosi, kiedy dziękuje.

 Ludzie są bezradni wobec losu, są ofiarami czasu. I własnych uczuć...