
Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, ...
Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.
Kiepscy intelektualiści lubią być irracjonalni.
Gdybyśmy byli tak mądrzy, by wsłuchać się w ciszę! Lecz wciąż jesteśmy ludźmi i nie potrafimy nawet słuchać własnych rozmów.
Niekiedy człowiek pokazuje więcej geniuszu w swym błędzie,niż przy odkrywaniu prawdy.
Nigdy nie jesteśmy gotowi na bycie w pełni sobą.
Ludzie bardzo wcześnie poznają sens swojego istnienia. Może dlatego też tak wcześnie się go wyrzekają.
Ale taki jest ten świat.
Nie można człowieka pozbawić cząstki wolności, nie pozbawiając go wolności całkowicie.
Istnieją ludzie, którzy sądzą, że wszystko, co czyni się z poważną miną, jest rozsądne.
Skończyły się polowania na czarownice; teraz czarownice polują na ludzi.
Poezja zachowuje od zniszczenia tchnienie boskości w człowieku.
Talent rośnie w samotności,charakter wśród ludzi.