Mówiła niegłupio. Dobrze słuchała. Miała poczucie humoru. Sporo jak na ...

 Nic co ludzkie nie jest wolne od trosk.

 Czasami ludzie nie chcą słyszeć prawdy, bo nie chcą, aby ich iluzje zostały zniszczone. Prawdą jest, że nic nie możemy zrozumieć, dopóki sami nie doświadczymy. Wszystko inne jest po prostu informacją.

 Człowiek jest jedyną istotą, która jest tym, czym jest, nie dlatego, co jest, ale dlatego, co myśli. Człowiek istnieje tylko dla siebie, jest jedyną istotą, która zna siebie, rozumie siebie i posiada świadomość swojego istnienia. Pozostałe istoty istnieją dla innych, nie dla siebie.

 Wiem, że nic nie wiem.

 Bo płacz jest czasami tak bezsensowny, że aż potrzebny.

 Ludzka głupota nie zna granic.

 W tę drogę ku przyszłości i ku nieznanemu, ku lepszemu bądź gorszemu, zawsze stoi otworem każda chwila, ale zawsze zamykamy ją za sobą, żebyśmy mogli żyć w przeszłości, we względności, w niepewności.

 Błąd łatwiej można dostrzec niż prawdę, bo błąd leży na wierzchu, a prawda w głębi.

 Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, i noc ma spokojną, i dzień nietęskliwy.

 Kto kocha, ten zrzeka się siebie, staje na straży dobra ukochanego, cierpi wszelkie krzywdy, nic nie żąda, ale wszystko, co mu się daje, z wdzięcznością przyjmuje.