Mówiła niegłupio. Dobrze słuchała. Miała poczucie humoru. Sporo jak na ...
Mówiła niegłupio. Dobrze słuchała. Miała poczucie humoru. Sporo jak na jednego człowieka. Wyjatkowo.
Żyjemy, jak śni nam się żyć; śnimy, jak nas nauczyli snu; i tej okolicy, w której śni nam się żyć, zwaną rzeczywistością, nie ma dla nas innego znaczenia, jak sens, jaki ma dla nas śniadanie.
Pytają czy trzeba kochać.O to nie należy pytać, to trzeba czuć.
Nie ma nic szlachetniejszego niż zrozumienie rzeczywistości i nic godniejszego pożądania niż prawda. Nad prawdą nie ma nic wyższego, bo wszystko, co jest, jest prawdą. Nad prawdą próżno szukać czegokolwiek, bo ona jest końcem wszelkiego dążenia.
Życie to seria naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im - to tylko stwarza cierpienie. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Rzeczy po prostu są. Spontaniczność jest metodą naturalnej zmiany i jest to jedyna rzecz, której nie można zamienić niczym innym.
Jedni do życia potrzebują, tylko whisky i kawior, drudzy proszą jeszcze o wodę, i chleb.
Cóż za zdumiewające jest to, że człowiek może pogodzić się z nędzą swojego życia; przeżywa ból, cierpi, umiera i mimo to każdego ranka rzuca wyniosłym spojrzeniem na niebo bez cienia strachy czy gniewu.
Mylić się jest rzeczą ludzką.
Spałem i śniłem, że życie jest radością.Obudziłem się i zobaczyłem, że życie jest służbą.Zacząłem służyć i zobaczyłem, że służba jest szczęściem.
Czy to, co widzimy, jest rzeczywistością, czy widzimy tylko to, co chcemy widzieć? Czy istnieje obiektywna rzeczywistość, czy też istnieje tylko nasza subiektywna interpretacja rzeczywistości?
Rzeczywistość nie jest tym, co widzimy, ale tym, co rozumiemy. I co więcej, nie jest to, co rozumiemy, lecz to, co w naszej duszy czujemy.