Ne quid nimisnic ponad miarę.
Ne quid nimisnic ponad miarę.
Człowiek jest istotą, która nieustannie przekracza siebie sama, tworząc historię, z której zrozumienie pochodzi wolność, a poprzez wolność jednostki, rośnie uczucie soli-darności. Do ludzi niewykształconych mówimy: uczyńcie się, gdyż ludzie wykształ-ceni umierają. Zobaczcie, pióra w ich rękach są oglądane przez śmierć.
Wiązanie swojego życia z zasłyszanych dogmatów jest łatwe. To bezpieczne, pewne i stabilne. Ale żeby tworzyć, zmieniać, pozbywać się starych schematów, iść za głosem swojego serca... To wymaga odwagi. To jest wolność.
Bo strach to nic innego jak zdradziecka odmowa pomocy ze strony rozumowania.
Najniebezpieczniejszym człowiekiem jest ten, który rozumie świat, ale nie rozumie siebie. Żaden naukowiec, niezależnie od swojego geniuszu, nie będzie w stanie zrozumieć świata, dopóki nie zrozumie siebie. Jest to podstawowe prawo natury i klucz do odkrywania największych tajemnic świata.
(...) Przepych to konieczność, inaczej ludzie mogliby pomylić króla czy cesarza z uczciwym człowiekiem.
"Kiedy wydaje się, że wszystko się skończyło, wtedy dopiero wszystko się zaczyna."
Uznaję istnienie materii, lecz nie wiem, czy materia jest materialna.
Nie ma człowieka, który by mógł powiedzieć swojemu bliźniemu: Jestem ważniejszy od ciebie, jestem górą, ty jesteś dołem, bo człowiek zawsze ma obowiązki wobec innych, jest zawsze sługą, nawet kiedy jest panem.
(...) my wszyscy jesteśmy jak te płatki śniegu - każdy z nas jest jedyny, inny, oryginalny, niepowtarzalny i tylko jedno jest w nas takie samo - każdy płatek wirujący na wietrze trwa tylko przez chwilę, gaśnie nagle i nieuchronnie (...)
Istnienie człowieka jest niewytłumaczalne,
jest twórczym dziełem jego własnej twórczości.