Człowiek jest miarą wszechrzeczy.

 Czas jest najważniejszym zasobem, który mamy do swojej dyspozycji. To, jak go wykorzystujemy, mówi wiele o nas samych. Strata czasu to strata siebie samego.

 Nie jeden nierozumnie człowiek co tu rozlało się jak morze
czemu w posadach zadrżał świat naród w wzniósł okrzyk potem zgasł
pytają ludzie zadziwieni kto tu krew,kości w prawo zmienił i coraz więcej pytań w koło
jak ktoś taki może pojąć kto sam po dziadach w spadku ma że wolność to taki wielki skarb

 Dwa są źródła poznania; wcześniejsze - to poznanie wyrazów,późniejsze - to poznanie rzeczy.

 Zrozumienie filozofii nie polega na zdobyciu jakiejś specjalnej wiedzy, ale na przemodelowaniu naszego postrzegania rzeczywistości. Filozofia to nie tyle nauka, co sztuka pytania i wątpienia.

 Marzenie jest naturalnym stanem
i niewątpliwą potrzebą umysłu ludzkiego. I nie tylko u ludzi młodych i sentymentalnych.
Jednakże nie zawsze jest możliwe: to, co istnieje, działa silniej
od tego, co nie istnieje, teraźniejszość jest na ogół silniejsza od wspomnień i marzeń. Życie praktyczne zmusza nieustannie, by skupiać się na nim i reagować
na nie, jeśli nie chcemy utracić swego stanu posiadania.

 Człowiek jest tym, czym decyduje się być. Nie jest czymś, czym jest, lecz czymś, co sam dla siebie wybiera.

 Zrozumienie istoty wszystkiego zaczyna się od zrozumienia siebie. To nie oznacza zrozumienie fizycznej osoby, ale zrozumienie naszej istoty emocjonalnej, umysłowej i duchowej.

 Nie zawsze się traci, kiedy się zostaje pozbawionym czegoś.

 Oddajmy siebie w całościnie jako równowartośćale po prostu dlategoże nie mamy nic więcej.

 Człowiek jest tylko drobinką w nieskończonym wszechświecie. Ale jest w nim coś, co go wywyższa ponad gwiezdne niebo - jego umysł, zdolność do refleksji, do poznawania prawd, które kierują wszechświatem i do szukania sensu jego istnienia.