Nie ma nic, co by tak skutecznie pomagało przeżyć wszystko, co zdarza się w życiu jak umiejętność patrzenia na to z dystansu, czyli czysto filozoficzna postawa, która polega na zrozumieniu, jak mało jest ważnych rzeczy.
Światło prawdy rozbłyskało dla mnie tylko wtedy, gdy w samotności zaczęłam osłuchiwać siebie samą, zrozumiałam, jak miłość do siebie samej była ważna, i zdałam sobie sprawę, że jestem częścią ogromnej, pięknej całości.
Granice i skuteczność mądrości, zdrowia, hartu ducha, wytrwałości, cierpliwości, odwagi i innych takich sił człowieka zależą nie od niewiadomych ważników losu, lecz od nas samych, od tego, na ile poznajemy swoje możliwości, warunki rozwoju, sposoby wykorzystania i kreowania siebie, warunki własnej pomyślności i spełnienia. Przez człowieka, dla człowieka, a także przeciwko niemu, a nawet, niestety, bez niego, może działać tylko on sam.
- Nie patrz, nie patrz!
- Spojrzałam.
- Ja też.
Życie to sztuka rysowania bez gumki do ścierania. Musisz podjąć decyzję, jaką linię narysujesz na czystym arkuszu papieru, zanim zaczniesz rysować. Kiedy już narysujesz linię, nie możesz jej skasować.
Nigdy nie zrozumiemy, na czym polega życie, jeżeli będziemy usiłować zrozumieć je teoretycznie. Musimy je zrozumieć praktycznie.
Duch porusza materię.
Zdecydowanie twierdzimy, że nic nas nie zdziwi, ale istnieje rzadki gatunek mądrości, który nadal może nas zasztokować.
Wszystko co pragniemy, znajduje się po drugiej stronie strachu. Wszystkie nasze poszukiwania skierowane są ku pełni życia, ale najpierw musimy pokonać nasze lęki i obawy.
Człowiek może czynić, co chce, ale nie może chcieć, czego chce. Wolność to dar, którego nie można posiąść, bo daje nam go tylko los. Dopóki tego nie zrozumiemy, jesteśmy niewolnikami.
