
,,W ciągu tych nielicznych dni dałeś mi prawdziwą wieczność i ...
,,W ciągu tych nielicznych dni dałeś mi prawdziwą wieczność i za to dziękuję."
Człowiek jest dla siebie największą tajemnicą. Jest najbardziej złożonym bytem we wszechświecie, którego strukturę i funkcje zaczęliśmy dopiero delikatnie zgłębiać.
Chrystus nie chce tych, co Go podziwiają, lecz tych, co Go naśladują.
Głęboko we mnie jestem przekonany, że pytanie, czy na końcu jest Bóg, jest pytanie otwarte, które moim zdaniem nigdy nie zostanie rozstrzygnięte. Tego typu pytania są zawsze otwarte. Ale jestem także przekonany, że jesteśmy zobowiązani do stawiania tych pytań, ponieważ właśnie one definiują, którzy jesteśmy.
Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, a komedią dla tych, którzy myślą. Jest to walka między tym, co czujemy, a tym, co wiemy. Człowiek nie jest stworzony do rozumienia życia, ale do życia.
Ludzie, którzy zbytnio przypisują swoje istnienie innym, z czasem przestają istnieć dla siebie. Stają się cieniem, echo czyimś życiem, a nie sobą samym.
Dwa razy byłem na progu ruiny: raz, kiedy zostałem w sporze pokonany, a drugi raz - kiedy spór wygrałem.
Vince in bono malumzło dobrem zwyciężaj.
Człowiek jest tym, co ukrywa, to znaczy podmiotem, który stale znika przed tym, co może być przedmiotem dla siebie, samym, ukrywającym prawadziwy byt, a z tym samym przekładającym swoje bycie na istnienie.
Do głębokiej myśli trzeba się wspiąć.
Nadzieja świata leży w dialogu i w przestrzeganiu praw dekalogu.