Gdyby nie było śmierci, życie nie wydawałoby nam się takie ...

 Istnieje tylko jeden naprawdę poważny problem filozoficzny, a mianowicie samobójstwo. Decydować, czy życie jest, czy nie jest warte tego, by je przeżyć, to odpowiadać na fundamentalne pytanie filozofii.

  I w nieszczęściu
zachowuj spokój umysłu.

 Nie ma żadnej rzeczywistości poza percepcją. Inaczej mówiąc, istnieje to, co my znamy, i nic więcej. A to, co znamy, jest wytworem naszego umysłu.

 Człowiek tworzący kulturę musi tkwić w kontekście, w jakim działa i nad jakim prowadzi namysł. Stale czyha na nas niebezpieczeństwo życia w laboratorium. Nasza wiara nie jest wiarą-laboratorium, lecz wiarą-drogą i wiarą historyczną. Bóg objawił się jako dzieje, nie jako kompendium oderwanych prawd. Boję się laboratoriów, bowiem tam wyabstrahowuje się problemy i zabiera je
do domu, żeby je udomowić, polakierować,
poza ich kontekstem.

 Istnieje tylko jeden naprawdę poważny filozoficzny problem: samobójstwo. Określenie, czy życie jest, czy też nie jest warte trudu, stanowi podstawową sprawę filozofii.

 Czym jest życie? Fizjologia to tylko nauka, odpowiedź na wszystko jest filozofia. Nie jesteśmy ciałem, jesteśmy niekończącym się strumieniem istnienia, mienia, niepewności i zmienności.

 Wyrządzania krzywdy należy zawsze unikać.

 Człowiek ma nie tylko wiele pytań - on sam jest także pytaniem.

 Czy to, że coś istnieje, jest zrozumiałe? Czy jesteśmy w stanie zrozumieć, dlaczego coś jest, a nie jest czym innym lub dlaczego istnieje cokolwiek? Pytania, które filozofia zadaje, są tymi, które wykraczają poza naszą codzienną percepcję i zrozumienie.

 Dwie rzeczy nie mają granic:wszechświat i ludzka głupota.