Ten świat jest absurdem.
Kto nie mu odwagi nazwać rzeczy po imieniu, tego mogą kiedyś słusznie ukamienować.
Filozofię uprawiać - to tak jakbyś w ciemnym pokoju usiłował złapać czarnego kota, którego w ogóle nie ma. Oddać się teologii - to tak jakbyś w ciemnym pokoju usiłował złapać czarnego kota, którego nie ma i wołał przy tym: "mam go ".
Pierwszym nauczycielem filozofii jakiego miała ludzkość, był wąż w raju.
Żeby "człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem, żeby bardziej "był", a nie tylko więcej "miał" - ażeby poprzez wszystko, co "ma", co "posiada", umiał bardziej i pełniej być człowiekiem - to znaczy, żeby również umiał bardziej "być" nie tylko "z drugimi", ale także i "dla drugich".
— Jan Paweł II
Nie jestem pewien, czy mogę dostatecznie podkreślić, jak bardzo istotne jest dbanie o nurt filozoficzny, którego brakuje w wielu dyskusjach, dyscyplinach naukowych, edukacji i nawet w przemyśleniach wielu filozofów. Jeśli stracimy zdolność filozoficznego myślenia, stracimy wiele z walorów, które czynią życie wartościowym.
Życie jest podróżą, która ma swój początek i koniec. Na naszej drodze spotykamy radości, smutki, sukcesy i porażki. Ale najważniejsze, to nie miejsce, gdzie się znajdujemy, ale kierunek, w którym się poruszamy.
Istnienie człowieka jest niewytłumaczalne,
jest twórczym dziełem jego własnej twórczości.
Prawda jest rzeczą tak subtelną, że poza samym spekulowaniem o niej, nie pozostaje nic innego, co można by o niej powiedzieć.
Człowiek, który nie zna niczego poza swoją specjalizacją, traci zdolność myślenia; staje się maszyną, która wykonywała zadanych jej czynności. Nie jest wtedy zdolny do mądrości, bo mądrość domaga się ogólnego zrozumienia świata, a to zrozumienie jest rzeczą, której specjalista nie ma pojęcia.
