Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycie tym, czym jest. Inne stworzenia są tym, czym są; tygrys jest tygrysem.
Rzeczywistość nie jest tym, co jest obiektywne, niezmienne. Jest to to, co przez nasze zmysły postrzegamy jako prawdziwe. To, jak interpretujemy otaczający nas świat, to, jak go doświadczamy. To jest nasza rzeczywistość.
Błądzenie jest rzeczą ludzką, ale dobrowolne trwanie w błędzie jest rzeczą diabelską.
Przy mnie nie można czuć się bezpiecznym. Każdy, kto zbyt długo ze mną przebywał, już nie żyje.
Nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki.
Decyzje o tym, co jest realne, a co nie, zależą od naszej teorii o istnieniu. Takie decyzje są trudne, ponieważ należy zrozumieć, że istnienie nie jest oczywistym faktem, a ci, którzy traktują je jako takie, popełniają błąd metafizyczny.
Istnienie to zwykłe przetrwanie, ale przetrwanie zgłębione i przemienione przez rezygnację. I właśnie ta rezygnacja pozwala nam odkryć wartość, zapomnieć o samych sobie, osiągnąć prostotę, dostrzec istotę rzeczy, rozejrzeć się po świecie, zrozumieć, jak zrozumieć.
Żadna rzeczywistość nie może równać się z rzeczywistościa naszych myśli. Jeśli ktoś nie wierzy w to, nie doceni swych myśli. A ci, którzy nie doceniają swoich myśli, nie docenią samego siebie.
Czym jest człowiek w naturze? Nic w porównaniu z nieskończonością, wszystko w porównaniu z nicością, pomiędzy nic a wszystko.
Człowiek jest dobry i szlachetny ,lecz jego błędy go upadlają i niszczą ...
