Komu tysiące lat nie mówią ...
Komu tysiące lat nie mówią nic, niech w ciemności niewiedzy żyje z dnia na dzień.
Bóg stworzył czas, ale człowiek stworzył pośpiech. Wszyscy narzekamy, że nie starcza nam czasu, a nie zauważamy, że to my go nieustannie marnujemy. Niestety, czasu nie da się cofnąć, nie da się zamienić w pieniądze, ale można go zmarnować na bezsensowne czynności.
Życie od śmierci może dzielić naprawdę cienka linia.
Człowiek może robić co chce, ale nie może chcieć tego, czego chce. Swoboda woli jest jedynym jej szlachetnym przeznaczeniem.
Różnica pomiędzy tym, co najtrudniejsze a tym, co niemożliwe, jest tylko w ludzkiej woli. To jest jedyny prawdziwy stan rzeczy.
Niegodziwość pije większą część swojej własnej trucizny.
Najważniejszym i najtrudniejszym zadanym jest odnaleźć sens życia. Bez tego poczucia nie mamy podstaw, aby istnieć. Bez sensu, życie nie ma dla nas żadnej wartości.
Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia...
Ludzie są jak rzeki - woda obecnego człowieka płynie stałe, ale nie jest to już ta sama woda. Tak samo człowiek opiera się zawsze na sobie, a jednak jest ciągle innym.
Człowiek tworzący kulturę musi tkwić w kontekście, w jakim działa i nad jakim prowadzi namysł. Stale czyha na nas niebezpieczeństwo życia w laboratorium. Nasza wiara nie jest wiarą-laboratorium, lecz wiarą-drogą i wiarą historyczną. Bóg objawił się jako dzieje, nie jako kompendium oderwanych prawd. Boję się laboratoriów, bowiem tam wyabstrahowuje się problemy i zabiera je
do domu, żeby je udomowić, polakierować,
poza ich kontekstem.
Dam ci guldena jeśli mi powiesz, gdzie jest Bóg.A ja ci dam dwa guldena gdy mi powiesz, gdzie Go nie ma.